S’do të ketë vaj më të dhembshëm se ai kur nuk nxjerr zë

Kur gjethet e shpirtit të më jenë këputur dhe trupi s’më frymon më
Të gjitha kujtimet e tokës në qiell të jenë bërë një
S’do të ketë vaj më të dhembshëm se ai kur nuk nxjerr zë
Kujtomë si pemën e gjallë në stinët e kësaj pranie
Edhe kur nuk jap fruta, gjthnjë do të të bëj hije
Çdo frut mbahet mend, aq sa të ka dhënë shije. ~ Fatmir Muja