Kur humbet risia, fillon mërzia
Njerëzit mbeten bashkë, por i vret vetmia
Rri me Frymën tënde që të mban në ekzistencë
Ti nuk je mungesë, gjithnjë je Prezencë. ~ Fatmir Muja
www.fatmirmuja.al, Shkurt 2020
Kur humbet risia, fillon mërzia
Njerëzit mbeten bashkë, por i vret vetmia
Rri me Frymën tënde që të mban në ekzistencë
Ti nuk je mungesë, gjithnjë je Prezencë. ~ Fatmir Muja
www.fatmirmuja.al, Shkurt 2020
S’ka zemër që nuk ka dritëS’ka dritë që s’dëbon errësirënPo s’guxove ta ndezësh zemrënPër shkak të keqes, ndëshkon të mirënDhe ti je vetë e miraQë
Nëse për ty ndiejnë mall, je gjallëDuke munguar, i pranishëm ke mbeturPo s’hyre në asnjë zemër, je veç emërEdhe në qofsh i pranishëm, ke vdekurMund
– Larg syve, larg zemrës!– E ç’të them unë tyqë largësinë s’e mat me zemër, por me sy?Nëse dashuria shtohet me takimindhe pakësohet me ndarjenLargimi