Nuk ka vende boshe, kur zemra është plot.

S’ka zemër që nuk ka dritëS’ka dritë që s’dëbon errësirënPo s’guxove ta ndezësh zemrënPër shkak të keqes, ndëshkon të mirënDhe ti je vetë e miraQë

Nëse për ty ndiejnë mall, je gjallëDuke munguar, i pranishëm ke mbeturPo s’hyre në asnjë zemër, je veç emërEdhe në qofsh i pranishëm, ke vdekurMund

– Larg syve, larg zemrës!– E ç’të them unë tyqë largësinë s’e mat me zemër, por me sy?Nëse dashuria shtohet me takimindhe pakësohet me ndarjenLargimi