I pranishëm në gjithçka
I ngjashëm me asgjë
Se asgjëja me gjithçkanë
Duken dy, por janë Një
Kjo nuk është për t’u kuptuar
Ose ndihet, ose lihet
Kush ka kohë për të gjykuar
Për të madhe nuk i zihet
Vetëm zemra e dashuruar
Për gjykim kohë nuk gjen
Nga tërë bota në qoftë lënduar
Botën e tërë prapë e ndjen
Se urrejtja për të tjerët
Është urrjejtja që ndiejmë për veten
Kush s’e njeh zemrën e tij
S’mund ta njohë kurrsesi tjetrën. ~ Fatmir Muja