Kur qëndis Hyjnorja dheun
E ia sjell tokës pranverat
S’ka një bimë që inatoset
Pse më shumë rriten të tjerat
Asnjë lule nuk ndien zili
Pse një tjetër ka aromë
Bashkë ujiten edhe rriten
Dhe në paqe janë gjithmonë
Në këtë shfaqje të Të Dashurit
Ca aroma më shumë ndihen
Po të paktët janë ata
Që i dinë ato që fshihen
Në një vend ku një bimë rritet
Mbase kurrë nuk do të shkosh
Por kur bima parfum bëhet
Erën do t’ia dëshirosh
Në Caktimin e Dashurisë
Kur diçka për ty është rrisk
Nëse s’e takon si lule
Patjetër e takon si misk
Po e ndjeve diku tjetër
Atë aromë që rrisk e kishe
Nuk të lë aty ku je
Por të çon atje ku ishe
Sikur fara e një bime
Që miskun mban sekret
Rrisku që u mboll për ty
Nuk të ndjek, por të pret. ~ Fatmir Muja