Kur shpalos mallin për ty,
Qiejt e zemres më copëtohen
Dashuria i mban bashkë
Edhe ata që s’takohen
Disa plaken pa jetuar
Disa ikin, por jetojnë
Vetëm majat më të larta
Përgjithmonë dimrat durojnë
Kur vetëdija mbetet gjallë
Mallëngjehesh, por pa vuajtur
Sa më shumë ta njohësh veten
Aq më shumë ke për ta ruajtur
Ti në botë je Frymë Hyjnore
Mos e hidh veten në hon
Në këtë jetë mund t’i hedhësh
Vetëm gjërat që s’i vlerëson. ~ Fatmir Muja