Kur pikojnë ata lot ashku
e m’i ngjallin një mijë dhembje
Bëhesh lutja më e bukur
Në çdo vend e në çdo gjendje
Sado të larta të jenë minaret
Një gjë zemra s’duhet harruar
Nuk janë bërë për të qenë të larta
Por ezani për të kumbuar
Ato thirrje që vijnë nga qielli
Janë për zemrat që në Tokë gjallojnë
Të gjithë robërit janë të vdekur
Veç atyre që dashurojnë
E çdo lot është veç ujitje
Për Lulen e Shpirtit tonë
Kush ka ndjeshmërinë të qajë
Do të mbetet kopsht gjithmonë. ~ Fatmir Muja